Szafa pęka w szwach, a ja nie mam się w co ubrać!

Czy jest wśród nas kobieta, która nie ma problemu z tym co na siebie włożyć? Pewnie jest i to nie jedna, ale na tle nas - wiecznie zmagających się z problemem typu "W CO SIĘ UBRAĆ?!"- wypadacie dość słabo, moje Drogie. I to chyba nie dziwi nikogo ...

Od dawna wiadomo, że dla statycznej kobiety stanąć przed szafą i od razu wiedzieć co na siebie włożyć to jak dla mężczyzny rozpoznać kolor łososiowy, limonkowy i szmaragdowy - praktycznie niewykonalne. 

Jednak dlaczego tak wiele z nas mimo pełnej szafy wciąż nie ma co na siebie założyć?

Wszystko to tak na prawdę zależy od tego na jaką okazję w danej chwili musimy się przyodziać. Idziesz na zakupy? Pestka - t-shirt, jeansy, trampki. Ale co wtedy, kiedy wybierasz się na randkę?  Co nałożyć na siebie, kiedy za pasem spotkanie klasowe, na którym będzie znienawidzona koleżanka, czy chłopak, który kiedyś zostawił Cię dla innej? W tej sytuacji po prostu trzeba wyglądać jak milion dolarów! I to tylko po to, żeby zobaczyć jak wymienionym opadają kopary na Twój widok. Czyż nie?

Gdy wyglądamy dobrze to czujemy się dobrze! Wiadomo przecież, że kiedy czujemy się źle przez to jak w danym momencie wyglądamy to cały nastrój pryska, a pewność siebie spada praktycznie do zera. 

Jak więc poradzić sobie z globalnym problemem, a zarazem chorobą zwaną niemamsięwcoubraciofilia? 

Wbrew pozorom kupowanie ogromnej ilości ciuchów może być zgubne. Przynajmniej ja tak mam, im więcej ubrać tym więcej problemów ze skompletowaniem czegoś godnego. Przygotowanie wcześniej stylizacji jest chyba najlepszym plusem! Głowisz się tydzień wcześniej, a w dzień wydarzenia stajesz przed szafą i po prostu wiesz co na siebie włożyć. Niewiarygodne, a jednak! 

Przed napisaniem tego postu zapytałam M. jak myśli, dlaczego kobiety wiecznie nie mają się w co ubrać. Odpowiedź lekko mnie zaskoczyła :D

"Wynika to z ich mentalności, psychiki, próżności, przyzwyczajeń, pragnień i długo można by było wymieniać różne inne cechy."

Dzięki M., jesteś taki kochany i wyrozumiały! 

W moim przypadku powodem tego, że nie mam się w co ubrać na pewno nie jest fakt, że mam za mało ubrań. Po prostu brakuje mi umiejętności, pomysłów i weny do tego, żeby wiedzieć co do czego. 

To nie jest tak, że nie mam się w co ubrać bo w szafie są same zbieracze kurzu i zajmowacze miejsca. Ja po prostu nie jestem w stanie w jednej sekundzie wymyślić outfit'u. Zanim więc przyjdzie mi do głowy w co mam się ubrać to już pomyślę, że nie mam się w co ubrać bo mam za mało ubrać - tak jest po prostu łatwiej i nie uderza to aż tak bardzo w moje ego.

Wiecie co w tym wszystkim wkurza mnie najbardziej? Nie to, że sterczę przed szafą godzinę, nie to, że wywalam wszystko i potem muszę poskładać od nowa lub ewentualnie wepchnąć z powrotem. Najbardziej wkurza mnie M. 

Cwaniaczek, wyszykowany stoi metr za mną, tupie nóżką, cmoka i z szyderczym uśmieszkiem wymawia osiem najbardziej irytujących słów na świecie...

"Co, znowu nie masz się w co ubrać?"

Szlag mnie trafia!

Wyobraźcie sobie, że mówi coś innego. Coś, co sprawia mnie w stan euforii i podniecenia ...

Sytuacja  stylu:

M. nagle staje za moimi plecami, czuję jego oddech. Nagle po pokoju rozbrzmiewa się dźwięk niczym anielski, tak bardzo pieszczący moje uszy:

"Kochanie widzę, że nie masz się w co ubrać! :( Zabieram się na mega zakupy! Pomogę Ci i razem wybierzemy coś fajnego!"

Reszty już chyba nie muszę pisać, prawda? Słowo zakupy mówi samo za siebie! Sytuacja jak z tego obrazka: