Pięknie jest!

W czwartkowy wieczór M. wpadł na pomysł, że pogoda jest tak piękna, słoneczna, a my mamy wolny weekend więc musimy gdzieś jechać, koniecznie! Ja oczywiście zadowolona, bo będziemy razem, bo będą zdjęcia, bo połazimy. Cieszymy się do siebie z wyżej wymienionego powodu, ale nagle błogie zadowolenie przerywa w jednej chwili pytanie "Ale gdzie?!". 

No właśnie, gdzie? Wszystkie nieopodal położone miasteczka odpadają - schodzone wzdłuż i wszerz. Lublin też. Warszawa? Za daleko, a poza tym nie dawno byliśmy. Padło na Kazimierz Dolny. 

Przez cały dzień pracy w piątek myślałam tylko o tym. Nie mogłam się doczekać i tylko myślałam co będziemy robić, co oglądać, co jeść i jakie zdjęcia robić. 

W końcu nadeszła sobota! Wstałam chyba o 6:00 z tego wrażenia, co najmniej jak bym leciała na ekskluzywne wakacje do Tajlandii na miesiąc. Przez całą drogę siedziałam w samochodzie jak na szpilkach. Jak na złość Nela 10 km przed metą zasnęła. Wiedziałam co się z tym wiąże, podniecenie opadło ... Wiedziałam, że jak ją wyciągnę to się obudzi i do końca dnia będzie mi marudziła. Zajechaliśmy na parking, wyszłam rozprostować kości - patrzę a maluch oczy jak pięć złotych i ani myśli o spaniu więcej! Zebrałam ją, M. rozłożył wózek i poszliśmy! Aparat w ruch i jaaaazda!

I znów podniecenie opadło bo przypomniało mi się, że M. jest takim fotografem jak z koziej dupy trąba. Kompletnie zero pomyślunku na tematy związane z robieniem zdjęć. Ucina pół ręki, nie obejmuje całego dziecka, łapie babę z bezzębnym uśmiechem obok nas. No skandal! A jak mu mówię, że coś tam mu wytłumaczę, że pokażę, że nauczę to nie! Jest taki oporny na aparat... Ale cwaniaczek wie co robi! Wie, że jak pokaże, że umie to będę go zmuszała i szantażowała emocjonalnie, żeby tylko robił zdjęcia, codziennie :D 

Wróćmy jednak do wycieczki ... Było pięknie, cudownie, wspaniale! W Kazimierzu ostatni raz byłam z 10 lat temu, z rodzicami. M. był tam pierwszy raz, też mu się bardzo podobało. Zeszło nam tam cały dzień. Dużo spacerowaliśmy, zjedliśmy obiad, lody, koguta Kazimierskiego potem znowu lody. Wszystko oczywiście pójdzie w cycki, a M. będzie miał uzupełnione bajcepsy <3 :D Wszystko było super do momentu aż Nela nie wylała na mnie calutkiej miski barszczu. Masakra, ja w płacz bo zdjęcia, M. wściekły bo ja płaczę i muszę kupić sobie przecież coś nowego natychmiast! Poszedł szukać ... Wrócił ze spódnicą do kostek. Wyobraźcie sobie moją minę. Cóż, nie miałam wyjścia. Trzeba było założyć i robić dobrą minę do złej gry ... 

Dzień na prawdę na plus, fajnie spędzony. Miasteczko przepiękne, mega klimatyczne i pełne życia. Jedyne co mi się nie podobało to miliony nachalnych, starych cyganek na rynku, zaczepiających każdego po kolei. Chciały wróżyć z kart, z ręki, z fusów. Chciały na herbatę i chleb... Serio władze miasta powinny coś z tym zrobić. 

Od momentu jak założyłam spódnicę to M. wyśmiewał się, że teraz ja mogę wróżyć turystom. Żartowniś.

Od dwóch tygodni nie mamy wcale dla siebie czasu ... Prawie się nie widzimy. Ten dzień był doskonałą szansą na to, żeby choć troszkę zaniedbania nadrobić. Udało się!  

Każdemu kto nie był i każdemu kto był polecam Kazimierz Dolny, jest wyjątkowy!